Onder het motto 'ochtendstond heeft goud in de mond’ stonden
we reeds om 5u paraat. Vandaag stond namelijk de trip van Baguio naar Manilla
op het programma. Na een stevig ontbijt namen we afscheid van Father Eugène en
Home Sweet Home. Met kleine oogjes kropen we in de vans voor een rit van 5u. We
daalden af uit de bergen met als gevolg dat onze darmen het minder lastig
kregen. Vandaag was het ook voor de Filipijnen een belangrijke dag, het was
namelijk “Heroesday”. De kleine grote helden die geen aparte dag hebben, worden
vandaag gevierd.
Onderweg kwamen we een begrafenisstoet tegen. Anders dan in
België (of dit steeds zo is weten we niet) droegen ze hier geen zwart maar
witte T-shirts. De doodskist werd door de straten van de dorpen gereden,
gevolgd door een lange stoet van familie en vrienden en mensen op brommers.
De van onder leiding van Guido kon door een shortcut een
halfuur voorsprong nemen op de rest. Dit gaf het voordeel dat Guido in de
ellenlange rij kon aanschuiven om ons te registreren voor een boottocht naar de
one hunderd islands. Na de registratie kropen we goedgehumeurd in de bootjes
die ons naar het eerste tropische kleine eilandje brachten: Governors Island. Met
een mooi uitzicht konden we genieten van ons middagmaal op het strand. Hierna
gingen we de uitdaging aan om de oversteek te maken naar onbekend eiland. We
genoten hier van de rust (lees: zonder toeristen) en de mooie schelpen. Met ons
verzamelde buit keerden we terug. We haalden herinneringen op aan onze wandeldag in Batad en liepen de
trappen omhoog naar het hoogste punt van het eiland en genoten we van het
prachtige uitzicht. Terug beneden kropen we opnieuw in onze bootjes. Bij de tweede
stop, ditmaal aan het Quezon Island, genoten we opnieuw van het verfrissende
water. Dit eiland was duidelijk meer toeristisch dan het vorige.
Na onze verfrissende duik zetten we onze weg naar Manilla
verder. Om 22:30 kwamen we aan op onze slaapplaats van CICM ‘MaryHill’. Hier
genoten we van een prachtig uitzicht over Manilla by Night. Na deze lastige,
maar ook leuke dag typen we deze blog terwijl onze ogen langzaam dichtvallen.
Slaapwel & tot morgen
Aurélie & Ward
Geen opmerkingen:
Een reactie posten