Na een verfrissende nachtrust, ook voor de zes durvers in
het ‘native house’, wachtte bij onze gastvrouw een gezond ontbijt met rijst, ei
en een stukje fruit. De jeepney (grote jeep) en het busje brachten ons naar het
dorpsplein van Mayoyao, waar onze gids Robert op ons wachtte. Voor we startten
met onze wandeling stelde hij ons eerst voor aan de Major (de burgemeester) van
het dorpje.
Hierna daalden we af tussen de idyllische rijstterrassen. We
wandelden langs smalle paadjes (eigenlijk gewoon de muurtjes die de terrassen
van elkaar scheiden) en moesten goed naar onze voeten kijken om niet te uit te glijden.
Dat was een moeilijke opgave omdat het zicht rondom ons zo adembenemend was,
met als gevolg dat sommigen misschien met een bruine schoen zullen thuiskomen.
Onderweg maakten we talrijke stops waarbij Robert ons de verschillende aspecten
van de plaatselijke cultuur toonde. Hij vertelde ons over de aanleg van de
rijstterrassen, de bouw van hun hutten en hun religie. Sommigen onder ons
waagden zich aan de traditionele kledij van de lokale bevolking. Eén van de mooie
foto’s geven we al cadeau, de andere zullen jullie uitgebreid kunnen bewonderen
als we terug zijn. Op onze laatste stop vertelde hij ons een scheppingsverhaal
over de verschillende rassen (de volledige historie is te verkrijgen bij de
reisgenoten).
We hadden nog een kleine klim en dan reden we met de busjes
helemaal naar boven voor een prachtig panorama. Onderweg was het wel even
spannend, de haarspeldbochten zijn hier heel erg steil en net iets té kort
aangelegd, waardoor de jeepney moest manoeuvreren langs een afgrond. Maar het was de spanning waard, het uitzicht
was werkelijk prachtig. Robert vertelde ons opnieuw een verhaal over WO II en
we hadden tijd voor een uitgebreide fotoshoot.
Onze volgende stop was het Mayoyao District Hospital. Een
primair hospitaal wat wil zeggen dat het een zeer klein hospitaal is er niet geopereerd
kan worden. Over het algemeen beschikt men ook over weinig middelen. Er waren
enkele moeders met hun pasgeboren baby, maar anders waren er niet veel andere
patiënten. Zelfs het ziekenhuis beschikte over zijn eigen prachtige uitzicht
over Mayoyao en omliggende rijstterrassen.
Hierna gingen we lunchen, onze bagage oppikken en vertrokken
we op onze volgende roadtrip richting Banaue. Na het debacle van gisteren
besloten we de bagage anders te verdelen, zodat de valies van Koenraad in de
jeepney kon. Hierdoor kwam bovenop de jeepney plaats vrij voor wat studenten.
De lange rit werd een waar avontuur, zeker door de vele wegenwerken en de
landslides (door de stenen die van de berg rollen is de weg vaak versperd of
helemaal weg). Een vangrail ziet men hier slechts af en toe. Ondertussen zijn
we gearriveerd en geïnstalleerd in Banaue. We maken ons klaar voor de grote
wandeling van morgen en nemen nóg meer zonnecrème mee dan vandaag, want de eerste
kreeftjes zijn al zichtbaar.
Tot de volgende!
Ward & Nele
Leuk om jullie ervaringen te lezen. Ik kijk al uit naar het volgende verslag. Veel plezier en zorg goed voor elkaar. Greet
BeantwoordenVerwijderenSuper dat jullie het zo goed stellen en leuk om wat foto's te zien!
BeantwoordenVerwijderenGeniet ervan!
PS. Karen vergeet niet je in te smeren ;)
Leuk om jullie zo 'dichtbij' te kunnen volgen. Stuk voor stuk indrukken voor het leven. Hou jullie goed en 'ingesmeerd'... 😉
BeantwoordenVerwijderen